Waterschap Hunze & Aa's thesaurus

PREFERRED TERM

aantoonbaarheidsgrens

DEFINITION

De door het laboratorium vastgestelde kleinste waarde van het gemeten gehalte of de waargenomen waarde van de parameter in een monster, waarvan de aanwezigheid nog met een bepaalde betrouwbaarheid kan worden vastgesteld. In de standaard wordt als grens hiervoor een relatieve standaardafwijking van 33% op dat meetniveau gehanteerd

BROADER CONCEPT

RELATED CONCEPTS

ENTRY TERMS

SCOPE NOTE

Ook in de NEN777-2012 wordt gebruikgemaakt van deze operationele definitie die de aantoonbaarheidsgrens gelijkstelt aan driemaal de standaardafwijking op dit niveau. De aantoonbaarheidsgrens (AG) is per definitie het werkelijke concentratieniveau waarbij de kans op fout-negatieve uitslagen beperkt is (het niveau van betrouwbaar aantonen). Daarom wordt bij herhaalde analyse van een laboratoriummonster op AG-niveau of hoger met grote betrouwbaarheid steeds dezelfde kwalitatieve uitslag (nl. ‘positief’) verkregen. (Bron: NEN 7777+C1:2012 / Aquo)

BELONGS TO GROUP

URI

https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-19d8c5f1-07dc-ca76-1382-a216e1725f55

Download this concept:

RDF/XML TURTLE JSON-LD

EXACTLY MATCHING CONCEPTS