Waterschap Hunze & Aa's thesaurus
VOORKEURSTERM
oxidatie
DEFINITIE
- Proces waarbij elektronen worden onttrokken. (verhoging van positieve lading)
HEEFT BOVENLIGGEND BEGRIP
IS GERELATEERD AAN
TOELICHTING
-
Oxidatie- en reductiereacties vormen een belangrijke groep reacties, namelijk. die waarbij de valentie van een aantal atomen of ionen verandert - oxidatie van de ene stof houdt onvermijdelijk de reductie van een andere in, zodat men niet meer spreekt van aparte oxidatiereacties en reductiereacties maar van redoxreacties. (bron: Aquo / DIV)
Oxidatie is het chemische proces waarbij de geoxideerde stof, de reductor, elektronen afstaat aan een andere stof (de oxidator). Door oxidatie neemt het oxidatiegetal van de geoxideerde stof of reductor toe: een geoxideerde stof 'wil zijn afgestane elektronen terug'. Het oxidatiegetal van de (gereduceerde) oxidator neemt navenant af. De term oxidatie is afgeleid van oxygenium (in Nederlandse leenvertaling zuurstof), beide termen een Frans, wetenschappelijk neologisme van de achttiende-eeuwse Franse scheikundige Lavoisier, ontleend aan het Oudgrieks. De oudst bekende, natuurlijke oxidatiereacties zijn dan ook alledaagse verschijnselen als verbranding en zuurstofcorrosie, waarbij zuurstof de valentie-elektronen afneemt van respectievelijk koolstof uit bijvoorbeeld koolwaterstoffen, hout (waarbij koolstofdioxide wordt gevormd), en van metalen als koper en ijzer (waarbij respectievelijk koperoxide en ijzeroxide (roest) worden gevormd). Oxidatie is echter breder dan chemische reacties met zuurstof. De naam 'oxidatie' wordt inmiddels bij uitbreiding gebruikt voor iedere willekeurige chemische reactie waarbij elektronenuitwisseling plaatsvindt. (bron: Wikipedia)
BEHOORT TOT GROEP
URI
https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-b7cc5ef1-0491-122e-de73-f97f4d927180
IS EXACT OVEREENKOMSTIG
nl.wikipedia.org