Waterschap Hunze & Aa's thesaurus
VOORKEURSTERM
ecologie
DEFINITIE
- De leer van de onderlinge betrekkingen tussen levende organismen en hun milieu.
HEEFT BOVENLIGGEND BEGRIP
HEEFT ONDERLIGGEND BEGRIP
IS GERELATEERD AAN
ALTERNATIEVE TERM
- ecologisch
- ecologische
- oecologie
- omgevingsbiologie
TOELICHTING
-
(Bron: NNI, 1991 - vertaald uit ISO 6107-3-26 / Aquo)
De (leer van de) wisselwerking tussen organismen, populaties of levensgemeenschappen en de omgevingsfactoren.
Ecologie, oecologie of omgevingsbiologie is een biologische vakwetenschap. De ecologie bestudeert zowel de wisselwerking tussen organismen onderling, binnen populaties en levensgemeenschappen (de biotische milieufactoren), als de relaties van deze biologische eenheden met hun niet-biologische omgeving (de abiotische milieufactoren). Biotische en abiotische factoren samen vormen een ecosysteem.
De autoecologie is de studie op het niveau van één soort organisme (populatie) binnen een gegeven ecosysteem. De synecologie of gemeenschapsecologie bestudeert alle soorten organismen, ofwel de levensgemeenschap, van een gegeven ecosysteem.
BEHOORT TOT GROEP
URI
https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-c15ec527-5122-4cd4-aa9c-6de61b21c6d5
IS EXACT OVEREENKOMSTIG
nl.wikipedia.org