Waterschap Hunze & Aa's thesaurus

VOORKEURSTERM
oever  
DEFINITIE
  • Het gebied op de grens van water en land waar het dynamisch samenspel van land en water plaatsvindt.
HEEFT BOVENLIGGEND BEGRIP
ALTERNATIEVE TERM
  • oevers
  • slootkant
  • slootkanten
  • waterkant
  • waterkanten
TOELICHTING
  • Het gedeelte boven het laagste streefpeil van het water tot de insteek (bovenrand) van het oevertalud (oeverhelling) de (droge) oever(zone) wordt genoemd. Vaak is sprake van oeverplantengroei in het water, vooral wanneer een deel van het water langs de waterkant ondiep is. In dat geval wordt vaak van een 'natte' oever(zone) gesproken, met name bij natuurvriendelijke oevers. (bron: Aquo)

    De strook land die in direct contact staat met water, inclusief het gebied tussen de hoogwaterlijn en laagwaterlijn. (Bron IMGEO)

    De overgang van land naar water, waar het dynamisch samenspel van land en water plaatsvindt. (bron: DIV)
URI
https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-f2023eae-bcf6-4fe2-98e9-7be985932d66
Download dit concept: